Het kan ook anders – verhalen als broodkruimels
05/03/2022
De ene crisis is nog niet bezworen of de volgende dient zich aan. Rusland valt Oekraïne binnen. De wereld houdt de adem in. Hoe gaat dit verhaal verlopen, c.q. aflopen? Hebben we überhaupt invloed op het verloop van dit verhaal? Hoe blijven we kalm? Hoe voorkomen we een escalatie en kunnen we toch een bijdrage leveren aan de vrede en het welzijn? Wat zijn we bereid te offeren?
Hoe zou het zijn als er iemand binnen de muren van het Kremlin was die de ‘koning’ van zijn onzalige plannen kon afhelpen? Iemand die hem iets in zijn oor zou kunnen fluisteren waardoor alles in een ander daglicht komt te staan? Verhalen kunnen een hefboom zijn naar inzicht, ze kunnen de broodkruimels zijn waarmee de weg terug gevonden kan worden.
Daarom dit verhaaltje uit de Tao.
Het kan ook anders
De machtige koning van Lu besloot dat het tijd werd om het buurland binnen te vallen. Hij wilde zijn rijk uitbreiden en waarschuwde iedereen hem daar niet in tegen te werken, op straffe van de dood.
Eén van zijn dienaren schrok van het aanvalsplan en wilde de koning behoeden voor de onzalige onderneming. Toch durfde hij er niets van te zeggen. In plaats daarvan pakte hij zijn slinger en zijn loden kogel en begaf zich in de vroege ochtend naar het verste gedeelte van de hoftuin, waar hij rondzwierf. Dit deed hij drie ochtenden achter elkaar. Met vochtige kleren van de dauw keerde hij terug naar het paleis.
‘Wat doe je daar toch steeds? Waarom zijn jouw kleren iedere ochtend zo nat?’, vroeg de koning hem op de vierde dag.
‘Ik heb iets ontdekt, koning’, antwoordde de dienaar.
‘In de tuin staat een boom, en daarin zit een krekel. De krekel zit vrolijk te tjirpen maar heeft helemaal niet door dat achter hem de sprinkhaan zijn vangarmen al naar hem uitstrekt. Op zijn beurt heeft de sprinkhaan niet in de gaten dat achter hem op een tak de wielewaal zit en in hem een smakelijk hapje ziet. En dat terwijl de wielewaal niet merkt dat er onder de boom iemand klaar staat met een slinger en een loden kogel die hem wil raken. Al deze dieren maken jacht op een kleine winst die zij denken voor het grijpen te hebben maar zijn zich niet bewust van het grote gevaar waar zij werkelijk door bedreigd worden. Vindt u dat niet ongelooflijk dom van die dieren, koning?’
De koning liet dit tot zich doordringen. Een dag later maakt hij bekend dat hij afzag van zijn aanvalsplan.
(vrij naar een verhaal uit: ‘Het geluk van Tao’ door Erich en Leo Kaniok)
(c) Mieke Bouma
Terug