Diagnose ‘dropping hand’
08/09/2023
-door Mandy van den Broek
Wat wilde ik graag als tekstschrijver gaan werken. Ik hield altijd al van schrijven en raakte geboeid door wat mensen beweegt en verbindt. Als tekstschrijver zou ik mijn creativiteit kunnen uiten en mensen met elkaar in verbinding brengen.
Ik werd zo enthousiast dat ik besloot me hierin verder te verdiepen en ontwikkelen. Ik had alles inhuis om er een succes van te maken maar gaandeweg kwam er een kink in de kabel.
Er ontstond een dichte mist in mijn hoofd. Mijn ideeën vervaagden. Er kwam niets meer uit mijn handen. De stroom aan creativiteit waar ik zo van droomde leek verder weg dan ooit tevoren. De enige stroom die op gang kwam en met een ongekende kracht bleef stromen was er één vol beperkende gedachten en angst: ikben niet goed genoeg, ik kan dat niet, niemand zit op mij te wachten en nog veel meer van dat soort shit. Ik kreeg het met geen mogelijkheid gestopt.
Het woord “moed” leek uit mijn woordenboek verdwenen te zijn. De wanhoop nabij vroeg ik me hardop af “Wat heb ik nodig?”.
Even later liep ik de woonkamer in, struikelde en viel op de tegelvloer. Ik kwam zeer ongelukkig terecht op mijn rechterarm, pols en hand (mijn schrijfhand). Ik kon mijn pols niet meer goed bewegen en mijn vingersniet meer strekken. Mijn hand bleef slap naar beneden hangen.
Bij een bezoek aan het ziekenhuis kreeg ik de voorlopige diagnose ‘dropping hand’. Alles wees erop dat dezenuw die via de onderarm naar de hand en duim gaat door de val beschadigd geraakt was. Die zenuw stuurt de spieren aan de bovenkant van de onderarm aan, die de hand openen en optillen. Deze spieren waren nu verlamd. Ik had geen gevoel aan de zijkant van mijn duim, vingers en onderarm.
De arts vertelde dat zenuwherstel erg lang kan duren. Ze kon geen indicatie geven van het verloop van hetherstel. Zelfs geen zekerheid dát het volledig zou herstellen. Daar zat ik dan, als tekstschrijver in spe met een schrijfhand die fysiek niet kon schrijven.
De mensen in mijn omgeving schrokken er erg van en waren bang dat het niet beter zou worden. Ik gek genoeg niet. De mist in mijn hoofd was juist weggetrokken. In tegenstelling tot de bergen vol beperkingen die ik vóór mijn val zag, zag ik nu een wereld vol mogelijkheden.
Ik voelde een enorme drive om me als tekstschrijver in te zetten. De wil om en het vertrouwen dat ik mensen hiermee kon helpen werden zo sterk dat ik mijn droom, hoe dan ook, werkelijkheid zou gaan maken.
Ik zou niet voor anderen onder doen. Met aanpassingen zou ik alsnog kunnen schrijven. Ik bleek nog besthandig met links te zijn. Ik kan niet zeggen dat ik met links mooi of snel schreef, maar leesbaar was het wel. Van typen met tien vingers ging ik naar typen met alleen een paar vingers van mijn linkerhand. Ik stelde de muisknoppen andersom in en gebruikte de muis met mijn linkerhand.
Alles duurde langer dan dat ik gewend was, maar wat was ik blij dat ik wel kon schrijven! Grote hoeveelheden tekst typen zou wel heel tijdrovend worden. Als het niet beter zou worden, zou ik met spraakinvoer gaan werken om het sneller te laten gaan.
Een paar weken later bevestigde een EMG-onderzoek de diagnose. Het advies luidde verder natuurlijk herstel af te wachten. Mocht het na een jaar nog niet verder hersteld zijn, zou opnieuw bekeken worden of met een operatie bepaalde functies gedeeltelijk gecompenseerd zouden kunnen worden.
Met fysiotherapie ging ik oefeningen doen om de beweeglijkheid van mijn rechterhand te stimuleren. In het begin was het toch steeds wel gek, die confrontatie als ik mijn handen naast elkaar had en zag dat mijn linkerhand wel reageerde maar er rechts geen beweging in te krijgen was.
Na 6 weken werden er langzaam maar zeker lichte verbeteringen zichtbaar. In de tijd die daarop volgde kwam er steeds meer beweging in. Uiteindelijk zijn mijn hand- en polsfunctie zelfs volledig hersteld.
Ik sta versteld van de kracht die ik ervaren heb toen ik juist door een fysieke beperking leerde dansen met mijn mentale draak, mijn missie écht in mijn hele zijn voelde en in beweging kon komen om mijn droom te verwezenlijken als tekstschrijver.
Mandy van den Broek