De geheime vijfde provincie
12/02/2023
In tijden van grote veranderingen bieden verhalen en mythen ons handvatten en richtingaanwijzers. Ze laten zien hoe herstel en heling kan plaatsvinden, ze bieden ons via beelden en metaforen perspectief op hoe we de wereld kunnen vernieuwen. Mythen en verhalen zijn voertuigen van oeroude kennis en laten ons zien hoe we ons kunnen bevrijden van dat wat ons gevangenhoudt en hoe we de bron voor vernieuwing kunnen aanboren. Oude volkeren leefden vaak met een mythisch besef van hoe de wereld – in tijden van verspintering – weer ‘heel’ gemaakt kon worden. Dit is zo’n verhaal:
De geheime vijfde…
Er zijn vier hoofdprovincies in Ierland. Maar ooit waren dat er vijf. Het oude Ierse woord voor provincie was ‘Cuige’ en dat betekent letterlijk ‘de vijfde’. Het woord provincie had dus een dubbele betekenis. Enerzijds verwees het naar een specifiek gebied in het land, anderzijds refereerde het aan iets onzichtbaars, de geheime vijfde…
De geheime vijfde was het onzichtbare centrum, de plaats van compassie, tolerantie, de plek van de universele waarheid, waar eenheid en verbondenheid golden, waar alle verschillen ophielden te bestaan. De kwintessens die alle andere plaatsen bij elkaar hield, de plek van rechtvaardigheid, liefde, vergeving, waar ook de kiemen van de vernieuwing te vinden waren. De geheime vijfde was de oudste plek, maar ook de immer aanwezige grond voor vitaliteit, als je hem tenminste kon vinden. Ver weg, maar toch altijd dichtbij. Tijd werd er anders beleefd. Een kort moment kon daar een eeuwigheid lijken en andersom. Als er iets miste in de huidige wereld dan kon je er zeker van zijn dat het terug te vinden was in de vijfde provincie. Als de boel in duigen viel en de essentie verloren raakte, dan was die terug te vinden op de plek van de geheime vijfde.
Het was een publiek geheim dat de vijfde het verbindende midden representeerde dat zo vaak verloren gaat. Het was de plaats waar de sleutel te vinden was om verbinding te creeren, eenheid en zo een ware gemeenschap te vormen.
Het midden terugzoeken
Toen de tijden veranderden en het duister werd, toen chaos en verwarring om zich heen grepen en desoriëntatie en verdeeldheid aan de orde van de dag waren kwamen de vier hoofdprovincies met elkaar in conflict en dreigden ten onder te gaan aan ruzie, haat, oorlog en verwarring. Het was duidelijk dat de geheime vijfde provincie weer teruggevonden moest worden. Als het niet lukte het midden terug te vinden, dan moest het gezocht worden aan de uithoeken van het land, op de meest duistere plekken, op mistige kliffen en winderige vlakten, daar waar de bovenwereld verstoppertje speelt met de onderwereld.
De draad van betekenis
Als de mensen bereid waren de duisternis op te zoeken, dan vonden ze daar altijd iets van waarde of betekenis. De elementen van het missende centrum, konden alleen maar worden gevonden in de marges van het bestaan, daar waar mensen het ergste leden, daar waar pijn en verdriet heersten en waar heling en verbinding het meest nodig waren.Men ging dan op zoek naar de draad van betekenis. Deze draad verbond hen met een specifiek project, een bepaald soort werk, een speciale opgave, een kunstvorm, die de muzen aantrok, een opgave die hen boven zichzelf deed uittillen, een werkwijze die kennis en inzichten bracht naar plekken waar de pijn het grootste was en de heling het meest noodzakelijk.
Niemand maakte zich druk of ze met hun project werkelijk het verschil zouden kunnen maken voor iedereen, de enige regel was dat men er zelf voldoening aan beleefde.
En ieder mens vond wel een draad van betekenis die hen met de wereld verbond. En samen met al die andere draden van alle anderen die verbonden waren met de onzichtbare wereld vormden ze dan een nieuw web, een nieuw ontwerp.
Als mensen hun eigen draad uit de uithoeken van de duisternis meenamen naar het midden, dan kon de geheime vijfde provincie weer hersteld worden. Want het midden vormt altijd het begin van iets nieuws. De grote weg kon zo weer hervonden worden, de vrede hersteld en de wereld vernieuwd.
Je eigen bijdrage
Te midden van de huidige veranderingen en conflicten die de aarde uiteen dreigen te rijten, moeten we ieder voor zich op zoek naar betekenisvolle taken, projecten, helende avonturen, en waardevolle projecten. Ieder van ons kan een zinvol werk of een vervullende taak vinden, of dat nu in de marges is van de cultuur is of midden in de natuur. De bereidheid om de duisternis in te trekken en een bijdrage te leveren aan de vernieuwing. De inspanningen van ieder mens dragen bij aan de heling en de ontknoping.
Oproep
Pak een draad op uit de chaos en de verwarring en begin met het weven van een levend tapijt. Het ontwerp ontstaat uit de creatieve duistere diepten van onze ziel. Zo zullen we langzamerhand het oorspronkelijke geluid en het levenslied weer horen. Misschien eerst zacht murmelend, zuchtend, neuriënd en fluisterend maar als we goed luisteren horen we hoe we met onze dromen bijdragen aan de schepping.
Gelezen in : Why the World doesn’t end – Tales in time of Loss. door Michael Meade
door Mieke Bouma
Terug