Terug

De draak leeft nimmer in het NU

02/07/2023

-door Angelique Cassandra van der Weiden

De ochtend is gestart en ik besluit de dag te starten met een koude douche. Zo eentje dat als je onder de douche vandaan komt, de tintelingen nog over je lichaam voelbaar zijn. Een frisse start van een dag. Ik sta onder de douche en wil de scrub pakken die altijd in een hoekje bij de douche staat. Weg! Ik grom nog net niet. Mijn partner vindt het namelijk een rommeltje als de scrub daar staat en zet deze dan standaard in een kastje buiten de douche. Verhit stap ik de douche uit, scheld nog wat en pak de scrub en stap pislink weer onder de douche.
Als ik weer onder de douche sta, komt mijn partner niets vermoedend vrolijk binnenlopen. Vraagt liefdevol en vriendelijk: heb je lekker geslapen lieverd? Ik ben echter woest en laat hem dat in niet mis te verstane woorden weten en ga volledig uit mijn dak én voorbij aan zijn vraag. Snel vlucht hij de badkamer uit.

In mijn hoofd vindt inmiddels een hele kakafonie van stemmen plaats die hier iets van vinden. Van milde variaties tot duivelse stemmen. Ook andere voorbeelden komen voorbij: (lees)boeken die ineens – zonder overleg! – spoorloos verdwenen zijn: opgeruimd in de kast in de logeerkamer. Trommels die naast de bank in de huiskamer staan – zonder overleg! – spoorloos verdwenen: opgeruimd op de logeerkamer. Een prachtig beeld uit Egypte dat in de woonkamer staat – zonder overleg! –  spoorloos verdwenen: opgeruimd in de logeerkamer. En ja; de logeerkamer staat inmiddels aardig vol met 17 boeken, drie trommels en 2 beelden.

Een zeer bekende draak van mij: de ‘ik mag er niet zijn’ komt ook luidruchtig voorbij.  Zoals ik  doorgaans doe, zoek ik een rustige plek in huis en ga rustig zitten om te onderzoeken wat zich in mij en mijn binnenwereld afspeelt wat zulke onredelijke proporties aanneemt. Er vloeien flink wat tranen, oude pijn en (kind) situaties komen voorbij. Maar op de een of andere manier stoppen deze grote draken vandaag niet. Ze blijven continu doorgaan. Ik voel zoveel onrecht en de verhalen over de ander en wat daar dan allemaal niet aan deugd, blijven maar doorgaan. Uiteindelijk besluit ik toch maar aan het werk te gaan. Er is genoeg werk dus ik stap keurig achter de laptop. Precies zoals op dit tijdstip van me verwacht wordt.  Mijn bureau oogt verder wat georganiseerd chaotisch. Je weet wel een glas water en een grote kop koffie; want het is nog ochtend. Een boek hier en een boek daar. Notitieblok en een goede hoeveelheid pennen. Voor mij staat ook een beeld van een Eagle. De Eagle waarmee ik me zeer verbonden voel.

Een wat georganiseerde chaotische werkplek is normaliter heel gewoon en goed werkbaar voor me (gisteren voldeed dit bureau echt perfect), maar toch is het dit keer te veel. Ik ben continu wat kwijt en ook dit irriteert me inmiddels mateloos. De ogenschijnlijke chaos vandaag van mijn bureau triggert opnieuw mijn irritatie eerder deze ochtend. En opnieuw gaan mijn gedachten werkelijk alle kanten op en het ene scenario naar de andere komt voorbij en ik verdrink bijna in mijn eigen emoties.

Maar op een zeker en helder moment, zie ik het beeld van de Eagle voor me staan en ik vraag de Eagle hoe deze hier mee om zou gaan. Het voor mij enigszins onthutsende als ook eenvoudige antwoord volgt vrijwel direct: je hoeft alleen maar te doen wat voor Nu relevant is. Focus en Vertrouw.

Ik voel dat dit antwoord mijn hele systeem tot rust brengt. De draken zijn stil en ik weet wat te doen.
Een zekerheid was, dat een deel van mij diep gekwetst was en zich giftig aan de buitenwereld (mijn partner) liet zien. En dat mag er zijn. Wat ook een zekerheid was, is dat mijn reactie naar hem buitensporig was. Het antwoordt van de Eagle gaf me de herinnering dat mijn draken gingen over het verleden en de toekomst. Wat volgde was een diep besef dat alleen het Nu bestaat en dat er altijd een nieuw moment ontstaat. Het is aan mij om dat moment in het Nu te leven of het opgeleefd te laten.

Ik bied mijn excuses aan mijn partner aan, krijg een dikke knuffel en zonder enig dralen, kan ik verder met mijn activiteiten van de dag.

Angelique Cassandra van der Weiden volgde de opleiding tot Chief Storyteller. Meer over Angelique Cassandra

Terug